بیوگرافی سوجرنر تروث حق طلب و فعال حقوق زنان که به خاطر سخنرانیش درباره نابرابری های نژادی ” آیا من زن نیستم ” در کنوانسیون حقوق زنان اوهایو در سال 1851 معروف شد.

سوجرنر تروث یک لغو کننده حقوق بشر که در حقیقت با بردگی به دنیا آمد، اما در سال 1826 با دختر نوزادش برای رسیدن به آزادی فرار کرد. او زندگی خود را وقف لغو قانون نمود و به جذب نیروهای سیاه پوست برای ارتش اتحادیه کمک می کرد. در حقیقت سوجرنر کار خود را به عنوان الغاگر شروع کرده اما علل اصلاحات مورد حمایت وی گسترده و متنوع بود، از جمله اصلاحات در زندان، حقوق مالکیت و حق رای جهانی می باشد. برای آشنایی با این شخصیت برجسته با ما در بخش بیوگرافی افراد موفق در جهان همراه باشید.

خانواده سوجرنر تروث

 در این بخش از بیوگرافی سوجرنر تروث به حقایق زندگی او می پردازیم. مورخان تخمین می زنند که تولد سوجرنر که نام حقیقی او ایزابلا (بل) باوم فری بود در حدود سال 1797 در شهر سوراتکیل واقع در شهرستان اولستر نیویورک از پدر و مادری برده متولد شده است. با این حال تاریخ تولد او همانند بسیار بردگان در آن زمان ثبت نشده، او یکی از 12 فرزند جیمز و الیزابت باوم فری بود. پدر جیمز باوم فری از برده ای که در غنا امروزی به اسارت گرفته شد. مادرش که معروف به مائو ماوت بت دختر بردگان از گینه بوده، خانواده سوجرنر که متعلق به به سرهنگ هاردنبرگ بودند و در املاک سرهنگ که در 95 مایلی شمال شهر نیویورک زندگی می کردند. این منطقه زمانی تحت کنترل هلند بوده و هردو باوم فری و هاردن باو در زندگی روزمره خود با زبان هلندی صحبت کرده اند.

پس از مرگ سرهنگ مالکیت باومفری ها به دست فرزند او چالز رسید. باوم فری های پس از مرگ چالز هاردنبرگ در سال 1806 از هم جدا شدند. در 9 سالگی، آن زمان که او معروف به “بل” بود، در یک حراجی به گله گوسفندان به قیمت 100 دلار فروخته شد. صاحب جدید او شخصی به نام جان نیلی که از او به عنوان فردی بسیار خشن یاد می کنند. طی دو سال بعد از آن او دو بار دیگر فروخته وسرانجام برای اقامت در ملک جان دومونت در وست پارک نیویورک درآمد. در این سال ها بود که او زبان انگلیسی را یاد گرفت. بیوگرافی سوجرنر تروث پر از رنج و نابرابری حاکم در آن زمان بود.

خواندن این بیوگرافی هم می تواند برای شما جذاب باشد: بیوگرافی هریت تابمن زن مبارز علیه برده دار

شوهر و فرزندان سوجرنر تروث

در حدود سال 1815 تروث عاشق برده ای به نام رابرت شد که در یکی از  مزارع همسایه آن ها کار می کرد. آن ها صاحب دختری به نام دیانا شدند اما صاحب رابرت این رابطه را منع کرد زیرا دیانا و هر بچه ای که توسط اتحادیه به دنیا می آمد، جان دومونت مالک آن ها می شد به همین خاطر رابرت و تروث دیگر هرگز یکدیگر را ندیدند. در سال 1817 دومونت، تروث را مجبور کرد با برده ای پیرتر به نام توماس ازدواج کند. حاصل این ازدواج پسری به نام پیتر و دو دختر به نام های الیزابت و سوفیا بود.

سال های اولیه آزادی سوجرنر تروث

ایالت نیویورک که مذاکره در مورد لغو برده داری را در سال 1799 آغاز کرده بود، در 4 ژوئیه 1827 همه بردگان را آزاد کرد. این تغییر سریع به تروث نرسید. پس از اینکه جان دومونت در اواخر سال 1826 به قول خود مبنی بر رهایی از تروث عمل نمود، او با دختر شیرخوارش سوفیا گریخت و دختر و پسر دیگر او در آنجا ماندند. اندکی پس از فرار، تروث فهمید که پسرش پیتر که 5 سال داشت به طور غیرقانونی به مردی در آلاباما فروخته شده، وی این موضوع را به دادگاه کشاند و بازگشت پیتر از جنوب را تضمین نمود. این اولین پرونده ایی بود که زن سیاه پوست با موفقیت یک مرد سفیدپوست را در دادگاه ایالات متحده به چالش می کشید. سال های اولیه پس از آزادی تورث با چندین سختی عجیب گذشت.

او به دین مسیحیت ایمان آورد و با پسرش پیتر در سال 1829 به شهر نیویورک نقل مکان کرد. در جایی به عنوان خانه دار نزد الیجا پیرسن که بشارت دهنده مسیحیت بود کار می کرد. وی سپس به خانه رابرت متیوز معروف به پیامبر ماتیاس که در آنجا نیز به عنوان خانه دار مشغول به کار بود، نقل مکان نمود. متیوز یک مرد متبحر و رهبر یک فرقه بود که شهرت زیادی داشت.

اندکی پس از آن الیاس پیرسون در خانه آن ها درگذشت که رابرت متیوز به منظور استفاده از ثروت شخصی خود به مسموم کردن پیرسون متهم شد و فولگرز زوجی که از اعضای فرقه وی بودند، تلاش کردند که تروث را در این جنایت شریک کنند. به خاطر عدم وجود شواهد کافی متیوز تبرئه شد و از آنجا که او به موضوع اصلی مطبوعات پنی تبدیل شده بود، تصمیم گرفت به غرب برود. تروث نیز در سال 1835 از لباس اتهامی که فولگرز به او داده بود، درآمد.

لغو و حقوق زنان

در اول ژوئن 1843 ایزابلا باوم فری نام خود را به سوجرنر تروث تغییر داد و زندگی خود را وقف روش گرایی و لغو برده داری نمود. در سال 1844 تروث به انجمن آموزش و صنعت نورتهمپتون در ماساچوست پیوست. این سازمان که توسط لغو کنندگان قانون تاسیس شد، از یک برنامه اصلاحات گسترده شامل حقوق زنان و صلح طلبی حمایت کرد. اعضا در 500 هکتار به عنوان یک جامعه خودکفا زندگی می کردند. او با اعضای برجسته قانون لغو در نورتهمپتون از جمله ویلیام لوید گاریسون، فردریک داگلاس و دیوید راگلز ملاقات نمود. اگرچه در جامعه نورتهمپتون در سال 1846 متلاشی شد اما فعالیت وی به عنوان یک فعال و اصلاح طلب  تازه آغاز شده بود. که در ادامه بیوگرافی سوجرنر تروث به آن خواهیم پرداخت.

در سال 1850 تروث در اولین کنوانسیون ملی حقوق زنان در ماساچوست سخنرانی کرد. او با جورج تامپسون از طرد کنندگان مجازات به طور مرتب تورهای مسافرتی را آغاز و با جمعیت زیادی در مورد برده داری و حقوق بشر صحبت نمود. هرچه شهرت سوجرنر تروث بیشتر می شد و جنبش لغو شتاب زیادتری می گرفت او مخاطبان و مهمانان بیشتری را به سمت خود جلب می کرد. او یکی از چندین برده فرار بود که به عنوان رهبر الغا برجسته و شاهدی برای انسانیت برده ها بود.

روایت سوجرنر تروث، یک برده شمالی

خاطرات تروث با عنوان The Narrative of Sojourner Truth: A Northern در سال 1850 منتشر شد. او خاطرات خود را به دوستش الیو گیلبرت منتقل کرد چرا که او خواندن و نوشتن را یاد نگرفته بود و گاریسون مقدمه کتاب را نوشت.

       این کتاب صوتی را نیز بشنوید: کتاب ثروت مندترین مردان جهان

” آیا من یک زن نیستم؟ “

در ماه مه 1851 تروث در کنوانسیون حقوق زنان اوهایو در آکرون سخنان بداهه ای را ایراد کرد که به عنوان ” آیا من یک زن نیستم؟ ” بود. نسخه اول سخنرانی یک ماه بعد توسط ماریوس رابینسون سردبیر روزنامه اوهایو که در کنگره شرکت کرده بود، ضبط شد و آن را منتشر نمود.

 که متن سخنرانی به این شکل می باشد: ” آن مرد کوچک سیاه پوست در آنجا می گوید زنان نمی توانند به اندازه مردان از حق برخوردار شوند، زیرا مسیح زن نبود! مسیح شما از کجا آمده است؟ از خدا و یک زن! انسان با او هیچ کاری نداشت. اگر اولین زنی که خدا ساخت آنقدر نیرومند بود که بتواند جهان را به تنهایی وارونه جلوه دهد، این زنان باید بتوانند آن را برگردانند و دوباره آن را به سمت بالا ببرند! و اکنون آن ها می خواهند این کار را انجام دهند، مردان بهتر است اجازه دهند. ” این عبارت معروف 12 سال بعد به عنوان ممتنع از سخنرانی به زبان جنوبی منتشر شد. بعید است که تروث بومی نیویورک که اولین زبانش هلندی بود با زبان جنوبی صحبت کرده باشد.

حتی در محافل لغو قانون برخی از فعالان او را رادیکال می دانستند. او به دنبال برابری سیاسی برای همه زنان بود و جامعه لغوگرایان را به دلیل عدم جستجوی حقوق مدنی برای زنان سیاه پوست و همچنین مردان تنبیه نمود. وی آشکارا ابراز نگرانی می کرد که جنبش پس از پیروزی برای مردان سیاه پوست از بین برود و زنان سیاه پوست بدون حق رای و سایر حقوق اصلی سیاسی رها شوند.

وکالت در طول جنگ داخلی

تروث شهرت خود را به عنوان یک لغو طلب در طول جنگ داخلی به کار گرفت و به جذب نیروهای سیاه پوست برای ارتش اتحادیه کمک کرد. او نوه خود جیمز کالدول را تشویق نمود که در هنگ هنگ ماساچوست ثبت نام کند. در سال 1864 سوجرنر تروث را به واشنگتن دی سی فراخواندند تا در انجمن امداد ملی آزادیخواه شرکت کند. حداقل در یک مورد وی با رئیس جمهور آبراهام لینکلن در مورد عقاید و تجربه خود دیدارو گفتگو کرد.

 او که همچنان آرمان های گسترده اصلاحات خود را حفظ کرده بود و حتی پس از انتشار اعلامیه آزادسازی توسط لینکلن که در بیوگرافی سوجرنر تروث به آن اشاره کردیم، او به فعالیت های خود ادامه داد. در سال 1865 او در یک حرکت نمادین با سوارشدن در اتومبیل های سفیدپوستان تلاش نمود تا جدا کردن ماشین های خیابانی را در واشنگتن لغو کند.

یکی دیگر از فعالیت های مهم را در بیوگرافی سوجرنر تروث بررسی می کنیم و آن جنبشی برای تامین کمک های زمینی از دولت فدرال برای بردگان سابق بود. او استدلال می کرد که مالکیت خصوصی و به ویژه زمین آمریکایی-آفریقایی ها را خودکفا می کند و آن ها را از چنگال بردگی صاحبان خود در خواهد آورد. اگرچه او سال ها این هدف را با زور دنبال نمود اما قادر نبود آن را به کنگره ببرد. تروث تا زمان پیری همچنان با شور و اشتیاق در مورد حقوق زنان، رای دادن جهانی و اصلاحات زندان صحبت کرد. وی همچنین مخالف صریح مجازات اعدام بود و در مجلس قانون گذاری ایالت میشیگان در اعتراض به این عمل شهادت داد. در حالی که همیشه بحث برانگیز بود اما دوستانی در جامعه اصلاح طلبان داشت که تا پایان زندگی با آن ها همکاری می کرد.

دستاوردها و مرگ سوجرنر تروث

از سوجرنر تروث به عنوان برجسته ترین رهبران جنبش لغو و از مدافعان حقوق زنان یاد می شود. اصلاحیه نوزدهم که زنان را قادر به رای دادن می نمود تا سال 1920 یعنی تقریبا چهار دهه پس از مرگ تورث تصویب نشد. سوجرنر در 26 نوامبر 1883 در خانه اش در بتل کریک میشیگان درگذشت. او در کنار خانواده اش در گورستان اوک هیل، بتل کریک به خاک سپرده شد.

برای آشنایی بیشتر با دیگر زنان موفق در جهان می توانید همین حالا کتاب بیوگرافی زنان و مردان موفق در جهان را خریداری کنید و از خواندن آن لذت ببرید.