بیوگرافی جورج کاروترز دانشمند و مخترع دوربین فرابنفش یا طیف نگار  که توسط ناسا در پرواز آپولو 16 در سال 1972 مورد استفاده قرار گرفت و اسرار فضا و جو زمین را آشکار کرد از سایت گرداب جذب بخوانید.

جورج کاروترز اولین تلسکوپ خود را در سن 10 سالگی ساخت و تحصیلات خود را تا مقطع دکتری ادامه داد. در سال 1964 در رشته مهندسی هوانوردی و فضانوردی در دانشگاه ایلینویز مشغول به کار شد و در آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده شروع به کار کرد. تلسکوپ و مبدل تصویر او برای شناسایی هیدروژن مولکولی در فضا و دوربین / طیف‌نگار فرابنفش او توسط آپولو 16 در طول پرواز به ماه استفاده شد.

بیوگرافی جورج کاروترز و دوران کودکی

کاروترز در 1 اکتبر 1939 در سینسیناتی، اوهایو، متولد شد. جورج کاروترز فرزند ارشد جورج و سوفیا کاروترز بود. پدر وی مهندس عمران نیروی هوایی ایالات متحده بود و علاقه اولیه پسرش به علم را تشویق کرد. در سن 10 سالگی، کاروترز جوان با پولی که در کودکی تحویل داده بود، تلسکوپ خود را با لوله‌های مقوایی و عدسی ساخت.

پدر کاروترز زمانی که جورج تنها 12 سال داشت درگذشت. پس از مرگ او، خانواده به شیکاگو نقل مکان کردند، جایی که سوفیا برای کار برای خدمات پستی ایالات متحده رفت. با وجود شکست عاطفی، کاروترز همچنان علاقه خود را ادامه داد. او به‌عنوان یکی از معدود آفریقایی – آمریکایی‌هایی که در نمایشگاه‌های علمی دبیرستان شیکاگو رقابت می‌کردند. سه جایزه، از جمله جایزه اول برای تلسکوپی که او طراحی و ساخته بود، برد.

در سال 1957، کاروترز از دبیرستان «Englewood» شیکاگو فارغ‌التحصیل شد و وارد برنامه مهندسی در دانشگاه «Illinois Champaign-Urbana» شد. زمانی که کاروترز در مقطع کارشناسی بود، بر مهندسی هوافضا و علم نجوم تمرکز داشت. پس از اخذ مدرک لیسانس خود در فیزیک در سال 1961، کاروترز در دانشگاه ایلینویز ماندگار شد و در سال 1962 مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی هسته‌ای گرفت و دکترای خود را  در مهندسی هوانوردی و فضانوردی در سال 1964 دریافت کرد.

اختراعات علمی

در این بخش از بیوگرافی جورج کاروترز به اختراعات علمی وی می‌پردازیم. در سال 1964، او برای کار در آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی ایالات متحده به‌عنوان همکار دکتری بنیاد ملی علوم رفت. دو سال بعد او به‌عنوان یک فیزیک‌دان محقق تمام‌وقت در مرکز تحقیقات فضایی «E. O. Hurlburt NRL » مشغول به کار شد.

در 11 نوامبر 1969، کاروترز حق اختراع خود را برای تشخیص تصویر با تابش الکترومغناطیسی به‌ویژه در طول موج کوتاه دریافت کرد. در طی یک پرواز موشکی در سال 1970، تلسکوپ UV یا طیف نگار و مبدل تصویر کاروترز اولین اثبات وجود هیدروژن مولکولی در فضای بین ستاره‌ای را ارائه کرد. اختراع کاروتر در 21 آوریل 1972 در اولین پیاده‌روی ماه مأموریت آپولو 16 مورد استفاده قرار گرفت. برای اولین‌بار، این دانشمندان توانستند جو زمین را از نظر غلظت آلاینده‌ها بررسی کنند و تصاویر UV بیش از 550 ستاره، سحابی و کهکشان را ببینند. کاروترز مدال دستاورد علمی استثنایی ناسا را ​​برای کار خود در این پروژه دریافت کرد.

در دهه 1980، یکی از اختراعات کاروترز، تصویری فرابنفش از دنباله‌دار هالی گرفت. او در سال 1991 دوربینی را اختراع کرد که در مأموریت شاتل فضایی مورد استفاده قرار گرفت.

اواخر عمر و مرگ جورج کاروترز

جورج با ایجاد برنامه‌ای به نام برنامه کارآموز علوم و مهندسین که به دانش‌آموزان دبیرستانی فرصت کار در آزمایشگاه تحقیقات دریایی را داد، کمک کرد. او در سال‌های 19966 و 1997 دوره‌ای در زمینه علوم زمین و فضا برای معلمان علوم مدارس دولتی D.C تدریس کرد. سپس در سال 2002، کاروترز شروع به تدریس دوره‌ای در زمینه علوم زمین و فضا در دانشگاه هاروارد کرد.

در سال 2003، این مخترع به ​​دلیل فعالیت در علم و مهندسی به تالار مشاهیر مخترع ملی معرفی شد. وی در 26 دسامبر 2020 در بیمارستانی در واشنگتن درگذشت.