بیوگرافی آرش فردوسی جوان مخترع ایرانی دراپ‌باکس، برای افرادی که در مطرح کردن ایده‌های جسورانه خود تردید دارند، جالب، به یاد ماندنی و خواندنی خواهد بود.

آرش فردوسی که متولد شهر اورلند پارک، ایالات کانزاس آمریکا است به عنوان یکی از موسسان شرکت دراپ باکس به حساب می آید. ایشان دراپ باکس را به کمک درو هوستون که در دانشگاه با هم آشنا شده بودند راه اندازی کرد. برای نشان دادن موفقیت این دو در آن سال‌ها همین بس که اشاره کنیم؛ در سال 2009 پیشنهاد خریدی از طرف استیو جابز به آنها داده شد اما این دو مخترع جوان آن را رد کردند.

هرچند به عقیده بسیاری این کار، بزرگ‌ترین اشتباهشان بود اما خود آن‌ها نظری خلاف این دارند. فردوسی در حال حاضر در شرکتی که خودش تأسیس کرده مشغول به کار است و ثروتی در حدود میلیون دلار دارد.

دوران کودکی و تحصیل آرش فردوسی

آرش فردوسی متولد 7 اکتبر 1985 در شهر اورلند پارک ایالات کانزاس آمریکا است که از یک پدر و مادر ایرانی متولد شده است و به همین خاطر یک شهروند ایرانی _ آمریکایی محسوب می‌شود. آرش فردوسی در همان سال‌های ابتدایی تحصیلش نشانه‌هایی از هوش سرشار را به نمایش گذاشته بود. او در سال 2004 از دبیرستان بلو ولی نورث وست (Blue valley northwest) فارغ‌التحصیل شد و حالا وقت عملی کردن رؤیای کودکی‌هایش بود.

یعنی تحصیل در دانشگاه MIT. شاید پیدایش این علاقه و تولد این رؤیا در دل آرش فردوسی، بازگردد به آموزش‌هایی که پدرش در زمینه برنامه‌نویسی کیو بیسیک در همان زمان تحصیل به او داده بود. چرا که همواره علاقه آدمیزاد در گرو توانایی‌های اوست و آرش فردوسی این توانایی را وامدار دانش پدرش و انتقال آن به وی بود.

ورود آرش فردوسی به دانشگاه MIT

آرش فردوسی بعد از زبان برنامه‌نویسی کیو بیسیک در دوره‌های آموزشی ++c نیز شرکت کرد و به این زبان برنامه‌نویسی هم علاقه‌مند شد. او رؤیای تحصیل در MIT را نیز بر اساس پیشرفت در علم برنامه‌نویسی پایه‌ریزی کرده بود. در دانشگاه MIT یک دوره برنامه‌نویسی مخصوص طراحی و پیاده‌سازی الگوریتم‌ها وجود داشت که آرش فردوسی عاشق این دوره‌های 6.046 بود و همواره در مصاحبه‌های خود این موضوع را عنوان کرده است که عاشق الگوریتم‌ها و بهینه‌سازی و نرم‌افزارها و کدهای برنامه‌نویسی است.

او در راستای کاربردی کردن این علاقه خود بسیار تلاش کرد تا با استفاده از الگوریتم‌های مناسب زمان اجرای برنامه‌ها را تاحدامکان کوتاه کند. فردوسی که در دوره‌های 6.046 به‌خوبی با الگوریتم‌های مقیاس آشنا شده بود آموخته‌های خود را در این دوره به‌عنوان پایه‌های برنامه‌نویسی دراپ‌باکس و سرویس قابل مقیاسش به کار ببرد.

تاسیس شرکت دراپ باکس

ذهنیتی که فردوسی در آن سال‌ها از تأسیس شرکت داشت به‌گونه‌ای بود که فکر می‌کرد برای این کار حتماً نیاز به داشتن تحصیلات مدیریتی است. اما این طرز تفکر او در نشست‌وبرخاست با دوستانش تغییر کرد و متقاعد شد که با تفکرات نواندیشانه نیز می‌توان شرکتی موفق تأسیس کرد. او کار را از همان سال‌های تحصیلش شروع کرد و به همراه دوستانش سرویسی را برای قرض دادن کتاب راه انداخت و نامش را Books@mit گذاشت. همچنین در راستای علاقه فراوانش به سیستم‌های مقیاس‌پذیر به فیس‌بوک و سرویس گسترده آن نیز علاقه‌مند شد و در دوران تحصیل، برای کارآموزی در این شرکت اقدام کرد.

آشنایی آرش فردوسی با درو هوستون

آشنایی فردوسی و درو هوستون به همان سال‌های تحصیل در دانشگاه MIT برمی‌گردد این دو با هم هم‌کلاسی بودند و دوستی آن‌ها در نهایت به تولید موفق دراپ‌باکس انجامید. درو هوستون که متولد 4 مارس 1983 شهر اکنون ایالات ماساچوست آمریکا بود از دوسالگی رایانه در اختیار داشت و با آن بازی می‌کرد.

پدرش مهندس برق بود و فارغ‌التحصیل دانشگاه هاروارد. او برای دور یک رایانه Pcir آی‌بی‌ام خریده بود و برنامه‌نویسی بیسیک را یادش داده بود. درو که روی رایانه پدرش کار می‌کرد به طور خودآموز برنامه‌نویسی به زبان c را آموخت. در هنگام بازی‌ها هم همواره ذهنش درگیر این بود که این بازی‌ها چطور کار می‌کنند و 14 سال بیشتر نداشت که چند حفره امنیتی در یک بازی رایانه‌ای پیدا کرد و به تولیدکننده گزارش داد.

موفقیت‌های درو هوستون

آن شرکت هم از او دعوت به همکاری کرد. درو دارای شخصیتی بسیار فروتن است و همواره در مصاحبه‌هایش اعتبار کارها را بیشتر به شریکش آرش فردوسی و آموزش‌های دانشگاه MIT نسبت می‌دهد. او همیشه به این معتقد است که اگر کسی به دنبال رسیدن به موفقیت است باید با آدم‌های باانگیزه نشست‌وبرخاست کند و می‌گوید: کسانی که زمانتان را با آن‌ها می‌گذرانید نقش بسیار بزرگی در زندگی شغلی و کل شخصیت شما ایفا می‌کنند.

در یک سال زودتر از آرش فردوسی فارغ‌التحصیل شد و به‌محض رسیدن ایده دراپ‌باکس به ذهنش آن را با آرش در میان گذاشت و آرش فردوسی که با صحبت‌های درب و دوست صمیمی‌اش تمام شبکه‌هایی که در این زمینه در ذهن داشت برطرف شده بود از تحصیل دست کشید و تمام‌وقتش را روی این پروژه گذاشت.

البته فردوسی سیستم قوی دانشگاه MIT را در این تصمیم مؤثر می‌داند و می‌گوید: اگر شما در دوره‌های تحصیلی دانشگاه MIT موفق باشید، می‌توانید زمانی را به کار روی پروژه‌های شخصی اختصاص دهید. اگر پروژه شما شکست بخورد باز هم می‌توانید برای ادامه تحصیل به دانشگاه بازگردید.

دراپ‌باکس از ایده اولیه تا موفقیت نهایی

ایده اولیه طراحی دراپ‌باکس در ابتدا به ذهن درو هوستون رسید و او با مطرح‌کردنش با آرش فردوسی گام‌های بعدی را برداشت. خودش درباره جرقه این ایده چنین می‌گوید: روزی در اوایل 2007 میلادی در یک ایستگاه اتوبوس در شهر بوستون آمریکا لب تابم را باز کردم تا حین انتظار برای آمدن اتوبوس به برخی از کارهایم رسیدگی کنم.

اما ناگهان به‌خاطر آوردم که فلش درایو را روی میز جا گذاشتم. این یعنی دیگر هیچ کاری نمی‌توانستم انجام دهم. حدود یک ربع به فکر فرورفتم و بعد مثل هر مهندس دیگری شروع به حل مسئله و کدنویسی کردم. آن موقع اصلاً نمی‌دانستم نتیجه کارم به کجا ختم می‌شود. آنچه بعداً از آن روز به بار نشست، تأسیس دراپ‌باکس بود.

چگونگی کار دراپ‌باکس

کار دراپ‌باکس این‌گونه است؛ خاطرتان هست که در گذشته اطلاعات را روی یک فلش USB ذخیره می‌کردید و هرجا می‌خواستید با خود می‌بردید؟ حالا دیگر نیازی به این کار نیست چون وقتی اینترنت در دسترس باشد می‌توانید به‌صورت آنلاین به این فایل‌ها دست پیدا کنید. در واقع دراپ‌باکس سرویس به‌اشتراک‌گذاری فایل روی فضای رایانش ابری است. هیچ معلوم نیست اولین‌بار کی از واژه ابر برای پردازش و ذخیره‌سازی اشتراک‌گذاری در اینترنت استفاده کرد.

اما کارایی این واژه با راه‌اندازی سیستم دراپ‌باکس به اوج خود رسید. هوستون که پی برده بود ایده خوبی به ذهنش رسیده فوراً آن را با دوستش مطرح کرد. بنابراین هوستون و فردوسی به‌سرعت کار برنامه‌نویسی و توسعه ایده خود را شروع کردند.

تعاون و همکاری آرش فردوسی و درو

این تیم دونفره به‌تمام‌معنا همدیگر را تکمیل می‌کردند. آرش که تفکر و سابقه مدیریت استارتاپ نداشت اما در عوض درو علاقه زیادی به مدیریت شرکت داشت و از آن طرف دیدگاه‌های منطقی فردوسی در کنار دیدگاه‌های خوش‌بینانه هوستون توازن لازم را برای اداره شرکت ایجاد می‌کرد.

در همان سال‌های اولیه آن‌ها دفتر اصلی دراپ‌باکس را در سانفرانسیسکو تأسیس کردند و توانستند سرمایه‌گذاری خطرپذیری برای شرکت خود پیدا کنند. این سرمایه اولیه چیزی حدود 7.2میلیون دلار بود و باعث شد که دراپ‌باکس با سرعت مسیر پیشرفتش را بپیماید. یکی از سرمایه‌گذاران اولیه دراپ‌باکس پژمان نوزاد، تاجر ایرانی فرش بود. از وظایف اصلی آرش فردوسی در دراپ‌باکس، مصاحبه و کیفیت‌سنجی افراد استخدامی بود.

همچنین او مسئول بررسی محصول نهایی و کاربرپسند بودن آن است و در این راستا جلسات منظمی را با توسعه‌دهندگان در آخر هفته برگزار و برنامه‌های آتی توسعه محصول را به کمک آن‌ها تدوین می‌کند. دراپ‌باکس در حال حاضر در 13 شهر دفتر دارد و در بیش از 200 کشور دنیا خدمت‌رسانی می‌کند.

اوج گیری دراپ باکس

امروزه دراپ‌باکس به 20 زبان زنده دنیا عرضه می‌شود و تعداد کاربرانش چیزی حدود 500 میلیون نفر گزارش شده است. در حال حاضر ارزش دراپ‌باکس 10 میلیارد دلار تخمین زده شده است. استیو جابز در سال 2009 زمانی که این سرویس هنوز محبوبیت آن‌چنانی نداشت با مبلغی 9 رقمی پیشنهاد وسوسه‌انگیزی برای خرید به آن‌ها داد. اما درو و آرش آن را رد کردند و به دنبال هدف خود یعنی گسترش شرکتشان رفتند.

استیو جابز پس از رد کردن پیشنهادش به آنها گفت: که سرویسشان یک محصول نیست و تنها می‌توان به‌عنوان یک ویژگی خاص به آن نگاه کرد. امروزه شرکت‌های بزرگ مانند اپل، گوگل و مایکروسافت هرکدام سرویس ابری مخصوص خود را ارائه داده‌اند و گفته‌های جابز تا حدودی به صحت رسیده است.

جوایز و افتخارات آرش و درو

در سال 2011 مجله Icn در لیست 30 کارآفرین برتر آنها را سال معرفی کرد. در همان سال مجله فورچن نیز یک لیست 40 نفره از برترین کارآفرین‌ها را معرفی کرد که نام هوستون و آرش فردوسی هم در بین آن‌ها بود. همچنین در سال 2014 مجله تک کرانچ جایزه کرانچی خود را در حوزه کارآفرینی به مؤسسان دراپ‌باکس اهدا کرد. در همین سال جایزه 100 هزاردلاری کوروش کبیر که مؤسس آن شروین پیشه‌ور است نیز به آرش فردوسی رسید.